شهید صادق اصفهانی، فرزند غلامحسین در تاریخ 29/ ۰۹ / 1338 در شهر مشهد دیده به جهان هستی گشود.
وی مدتی از دوران کودکی را در مشهد سپری نمود و سپس به دلیل شغل پدر از مشهد به کاشان نقل مکان کردند. او با رسیدن به سن علمآموزی، راهی مدرسه شد و تحصیلات خود را تا دبیرستان ادامه داد. او در زمان تحصیل و بعد از امتحانات و تعطیلات تابستان برای کمک به امرار و معاش خانواده در کارخانهی موزاییکسازی کار میکرد تا بتواند گوشهای از مخارج مدرسهی خود را تأمین نماید. در
صادق در تابستان سال ۱۳۵۹ و قبل از شروع جنگ تحمیلی، تصمیم گرفت به سربازی برود و خود را به یکی از پادگانهای قم معرفی کرد؛ اما به علت عدم نیاز ارتش به سرباز پذیرفته نشد و پس از چندی با آغاز جنگ تحمیلی او را به پادگان فراخواندند. او پس از طی دورههای آموزشی در بیرجند از طریق لشکر ۷۷ پیروز خراسان به میدانها نبرد اعزام گردید و به نبرد با دشمن بعثی پرداخت. سرانجام این شهید سرافراز ارتش اسلام در تاریخ 24/ ۰۴ / 1361 در منطقهی عملیاتی شلمچه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
پیکر پاک این شهید عزیز در امامزاده شاهزاده ابراهیم کاشان آرام گرفت.
وصیتنامه خدایا! شاهد باش و ببین و این قربانی را از من بپذیر. آیا دشمن نمیداند در مهد دلیران، ایران، مردن برای یک مرد تضمین حیات یک ملت است؟! شهادت او مایهی بقای ایمان است؟! آیا دشمن نمیداند ما درس شجاعت و شهادت را از مولایمان على گرفتهایم؟! ما پیرو مکتب حسین بر آن سالار شهیدان و ابوالفضل یگانهخورشید شجاعت هستیم.
مادر عزیزم! پدر گرامیم! خواهران و برادر مهربانم! از شما عاجزانه میخواهم که اگر از من بدی دیدید فراموش و مرا عفو کنید. من خیلی گناه کردهام. برایم دعا کنید و قرآن بخوانید. شما را به خدا قسم میدهم برایم گریه نکنید؛ چون لایق و سزاوار آن نیستم. از دست من راضی باشید تا در آن جهان راحت باشم. در خط امام حرکت کنید که این راه شما را به سعادت میرساند.
پدرجان! دست و روی شما را میبوسم. باور کنید شما را بیشتر از جانم دوست دارم؛ اما راه سرخ حسین ع است که مرا اینچنین به لبیک گفتن به ندای امام خمینی را داشته است.
انتهای مطلب