قسمت دوم – شرح عملیات
_ در 1364.12.14 تیپ ۳ لشکر ۷۷، خط دین چناره پلنگه سور را تحویل گرفت گردان ۱۱۲ لشکر 28 مواضع سد کننده میشلان را در اختیار داشت.
_ در 14/12/1364 ارتفاعات کژال و ناصر در جنوب رودخانه گوگسور به دست دشمن افتاد و نیروهای بسیجی منطقه را ترک نمودند.
_ در تاریخ 1364.12.15 تعداد ۶ دسته خمپاره اندازه ۱۲۰ میلیمتری از (ل۸۱ ، ل۲۱) جهت به‌کارگیری در منطقه عملیات والفجر ۹ به قرارگاه شمالغرب مامور گردید.
_ در 1364.12.16 دشمن با تانک به مواضع رزمندگان حمله و همزمان بمباران های هوایی را تشدید نمود.
_در 1364.12.17 قرارگاه جنوب اعلام کرد که اولین سریال تیپ ۲ لشکر ۷۷ ( گد ۱۲۹، گد ۱۲۲، گد ۱۵۳،ق تیپ) به مریوان اعزام شدند.
_در 1364.12.19 تعداد ۲۴۰ نفر اسیر عراقی عملیات والفجر ۹ وارد سنندج شدند.
_در 1364.12.21 منطقه والفجر ۹ توسط هواپیماهای دشمن به طور متوالی بمباران گردید. دشمن به مواضع تیپ ۳ لشکر ۷۷ ( پلنگه سور، ارتفاع 1240 و دین چناره) تک نمود که آن تیپ به کمک هوابرد و عناصری از سپاه موفق به دفع پاتک دشمن و ترمیم خط پدافندی گردید و تعداد ۶ نفر عراقی اسیر شد.
_در 1364.12.22 پاتک عراق در سه محور آغاز شد و دشمن با نفوذ در مواضع یگانها
_ دشمن سرانجام در 22/12/1364 ارتفاع پلنگه سور، دین چناره و یال شمالی موبرا را اشغال نمود
_در 1364.12.24 به هوابرد اعلام شد که خط دوم پدافندی را در امتداد یال غربی موبرا، ارتفاع ممی خلان را تقویت و مانع ادامه پیشروی دشمن گردد.
در این زمان نیروهای خودی در خط پدافندی هراز قله، میشلان و شاخ بهارکانی مستقر گردیده و تلاش برای استقرار یگان درخط ادامه دارد. ضمناً یک فروند بالگرد عراقی در منطقه پنجوین با آتش رزمندگان سرنگون شد.
_ ارتفاع موبرا و ممی خلان تا ساعت ۱۳:۳۰ روز 1364.12.24 به تصرف دشمن در آمد.
باقی مانده یگانهای سپاه به محض ورود یگانهای ارتش منطقه را ترک و به عقب برگشتند.
سرتیپ هاشمی: ((وقتی به اتفاق برادر صالحی( مسئول عملیات قرارگاه حمزه سپاه) فرمانده تیپ هوابرد را برای توجیه و جایگزینی نیروهایش به جای برادران بسیجی روی ارتفاع موبرا بردیم، چون دشمن بر این مواضع سرکوب بود. (زیرا ارتفاع سارسیر در جلو موبرا که بر آن سرکوب بود، در دست نیروهای عراق بود.) سرهنگ محمدی ( فرمانده هوابرد) اظهار داشت که ما ( هوابرد) ارتفاع بعدی را نگه داریم. شهید صالحی اصرار کرد که روی ارتفاع موبرا مستقر شوید. به هر مشکلی، هوابرد نیروهایش را در خط مستقر کرد. یکی دو روز بعد، سرهنگ محمدی بر اثر ترکش خمپاره دشمن از ناحیه سر و بدن مجروح و از خط خارج گردید و سرهنگ مظفر کشاورز عهده‌دار فرماندهی تیپ هوابرد شد.))
_ روی هم رفته از یگان های سپاه و بسیج به جز اندکی از تیپ ویژه شهدا و عناصری از یگانهای جنداللّه تیپ ۱۱۰ شهید بروجردی که آن هم روی ارتفاع میشلان در بالای قرارگاه چمپاله(چمک) مستقر بودند نیرویی نمانده بود.
_ یگان های تازه وارد از جنوب دو مشکل اساسی داشتند؛ یکی نرسیدن سلاح های پشتیبانی و بنه رزمی یگانها و دیگری هوای سرد منطقه و نداشتن امکانات گرمایشی و تغییر شرایط آب و هوای جنوب و شمال غرب.
_ فرماندهی نیروی زمینی ارتش با وارد شدن یگانهای ارتش خودش را به شمال غرب رسانده و در قرارگاه چاله خزینه (چمک) مستقر گردید.
حضور فرماندهی در خط مقدم، در روحیه پرسنل خیلی موثر بود. هر روز با تشکیل جلسه با فرماندهان و حضور در خطوط پدافندی موجب تقویت روحیه همگان گردیده بود.
فشار دشمن روی یگانها زیاد بود و شرایط منطقه دیکته می کرد که خط پدافندی از ارتفاع لری بگذرد، روی این اصل نیروی زمینی ارتش تصمیم گرفت که خطوط پدافندی را روی ارتفاع لری مستحکم نماید، زیرا ارتفاع لری در دهانه ی شیلر واقع و دره شیلر را کنترل مینماید. بر این اساس تیپ ۳ لشکر ۷۷ به فرماندهی سرهنگ سوداگر، روی ارتفاع لری مستقر گردید و یگانها به تحکیم مواضع خود پرداختند.
هنگام تحویل سال 1365 ،عراق به شیخگزنشین تک نمود و فرمانده گروهان در خط در قله شیخ گز نشین شهید شد.گردان 130 (گردان در خط) اقدامات پدافندی لازم را انجام و رخنه دشمن را سد نمود، مجدداَ از ساعت 07:00، روز 65.1.2 یگانهای خودی زیر آتش توپخانه دشمن قرار گرفتند. سرانجام با سه ساعت جنگ تن به تن قله اصلی ارتفاع شیخگزنشین در ساعت 06:00 روز سوم فروردین به تصرف دشمن درآمد. جنگ تن به تن همچنان در یالهای جنوبشرقی ارتفاع مذکور ادامه داشت. ضمناً دشمن در خط گردان 118 در منطقه دره میانه نفوذ نموده به طوری که لجمن گردان در ارتفاع 1300 قرار گرفت و نیروهای خودی در ارتفاعات 1790 و 1274 و شیارهای جنوبی رودخانه قزلچه مستقر گردیدند. در ساعت 06:30 ،دشمن با ادامه فشار، شیخ گزنشین را به طور کامل تصرف نمود.
جهت باز پس گیری تلاش همه جانبه ای صورت پذیرفت. ساعت 07:30 دشمن در مقابل ممی خلان در ارتفاع گرماب اقدام به پیاده کردن نیرو نمود که با اجرای آتش نیروهای خودی متواری شدند.
پس از سقوط شیخ گزنشین، قرارگاه تاکتیکی شمالغرب در شیار زنگنه زیر دید و تیر قرار گرفت لذا به ارتفاعات ممندآوه (سه راهی مریوان، بانه و پادگان گرمک) در داخل شیلر تغییر مکان داد و در آنجا دایر گردید.
از ساعت 18:00 مورخه 11/01/1365 تیپ 3 لشکر 21 در کنترل عملیاتی لشکر 77 (-) قرارگرفت که مواضع پدافندی روی ارتفاع لری را آرایش داده و مستقر شود. گردان تکاور لشکر 64 در احتیاط تیپ 2 لشکر 21 قرارگرفت که در محل مناسبی مستقر شود.
لشکر 77(-) از ساعت 18:00 تاریخ 12/01/1365 به عنوان احتیاط قرارگاه شمالغرب در منطقه مناسبی در شمال شیلر مستقر گردید که ضمن اجرای ماموریت به بازسازی بپردازد.
تیپ 55 هوابرد یک گردان را با ایجاد پایگاههای مناسب در منطقه شیخ شلخان و سورکوه مستقر نموده بقیه تیپ در منطقه شیلر مستقر و ضمن بازسازی احتیاط قرارگاه شمالغرب را تشکیل داد.
قرارگاه گروه 11 توپخانه در منطقه مستقر و هماهنگی پشتیبانی آتش را بر عهده گرفت.
16/01/1365 نیروی زمینی ارتش به قرارگاه جنوب ابلاغ که تیپ 1 لشکر 77 را در 17/01/1365 به شمالغرب اعزام و به قرارگاه شمالغرب گفته شد پس از حضور تیپ 1 لشکر 77 نسبت به رهایی تیپ 2 لشکر 21 اقدام نماید.
عملکرد هوانیروز: پایگاه کرمانشاه و بالگردهای شنوک اصفهان، با بهرهگیری از 17 فروند از انواع بالگردها (بالگرد کبری 6 فروند – 214 هشت فروند – 206 یک فروند – 205 یک فروند – شنوک دو فروند) از عملیات والفجر 9 پشتیبانی نمودند (پشتیبانی آتش ، هلی برن ، تخلیه مجروح ، حمل تدارکات و تجهیزات).
انتهای مطلب
