بخش دوم – اجرای مأموریت
وضعیت نیروهای تک ور بعد از شروع پیشروی
خودروهای حامل سلاح های اجتماعی مانند تفنگهای ۱۰۶ م م و خمپاره اندازها و موشک اندازهای ۱۰۷ م م پس از عبور از رودخانه در نقاط مبدأ به گردان های مربوطه ملحق شدند. پس از حرکت نیروها در پشت سر آنها حرکت می کردند.
در ابتدای حرکت،دستور بر این نحو بود که نیروها به ستون ۱ و یا ۲ نزدیک به هم،تا نزدیکی هدف ادامه مسیر بدهند و آرایش های بعدی، مانند نقطه رهایی گروهان ها از یکدیگر و نقطه رهایی دسته ها با توجه به دوری یا نزدیکی اهداف تعیین شده کاملا در روی نقشه و در روی زمین با اطلاعات تیم های شناسایی اعزامی مشخص شده بود .
در حالی که پیشروی نیروهای نصر2 به سمت اهداف تعیین شده ادامه داشت،پل برای عبور نیروهای نصر۵ و ۳ در سمت چپ نصر2 هنوز برقرار نشده بود؛ زیرا محل برقراری پل در زیر دید دشمن بود و در روشنایی روز امکان نصب آن وجود نداشت.
چون ساعت (س) یعنی ساعت شروع تک برای کلیه نیروهای تابعه در یک زمان بود مشخص بود که نیروهای نصر2 بایستی در نزدیکی های اهداف خود، مدتی منتظر باشند.در این صورت کوچک ترین بی توجهی و عدم رعایت احتیاط سبب می گردید که دشمن هوشیار باشد و غافلگیر نشود.
تأکید موضوع از سوی تمام رده های فرماندهی، ظرافت و دقت عمل راهنمایان و توجه کلیه نیروهای عمل کننده می توانست اطمینان ما را بیشتر کند. توصیه های لازم نیز صورت گرفته بود.
در دستورالعمل ابلاغی قید گردیده بود که سکوت رادیویی برقرار شود؛ یعنی هیچ کس از بی سیم برای اطلاع رسانی استفاده نکند و این امر تا کشف تک از سوی دشمن ادامه یابد اجرای امر از نظر حفاظت و امنیت اطلاعات بسیار خوب است؛ اما از طرفی محدودیتهایی از نظر ابلاغ دستور مجدد به وجود می آورد.در صورتی که تا موقع کشف تک لازم می گردید دستوری ابلاغ شود بسیار سخت بود، چون پیام بایستی توسط امربر ارسال می شد. پیدا کردن فرماندهان در شب تاریک در منطقه عملیات برای امر بران بسیار مشکل بود. از جهتی انجام و شروع عملیات بنا به دستور بود، لذا فرماندهان پس از خاتمه هر مرحله، مرحله بعدی را با دریافت دستور اجرا می کردند. اطمینان حاصل شده بود که مشکلی پیش نخواهد آمد.
نیروها پیشروی به سمت اهداف را ادامه دادند. تا رسیدن به اولین هدف ۹-۱۰ کیلومتر راهپیمایی نیاز بود.و این مسافت دو و نیم تا سه ساعت طول می کشید. بر اساس توصیه های صورت گرفته، آهنگ حرکت نیز کندتر شده بود.
در محورهای جنوبی فاصله بیشتری تا جاده خرمشهر اهواز طی می شد و تا رسیدن به جاده از نیروهای دشمن در منطقه حضور نداشتند در این مورد نگرانی وجود نداشت. اوضاع نشان می داد که نصر۵ و ۳ در سمت چپ نصر۲، به علت نزدیکی به مواضع دشمن و آماده نبودن نیروهای ادغامی، تا ساعت ۲۲ و ۳۰ دقیقه هنوز به طور کامل از پل عبور نکرده اند. نیروهای نصر1 در سمت راست نصر2 وضع بهتری داشتند و به موقع پیشروی خود را به سمت اهداف تعیین شده شروع کردند، زیرا نصر1 نیز از موقعیت پل تا رسیدن به دشمن مسافت زیاد را بایستی طی می کرد. فضای خالی موجود بین نیروهای نصر۲ و نصر5 ، در صورتی که پر نمی شد آسیب پذیری هر دو نیرو را زیاد می کرد.
نیروها طبق هماهنگی های قبلی پیشروی به سمت دشمن را ادامه دادند. در ساعت ۲۳ و ۵۰ دقیقه در محور شمالی رمز رسیدن به نزدیکی هدف اعلام گردید. پاسخ داده شد؛ منتظر دستور بعدی باشید.صبر را پیشه کنید.
این موضوع در حالی اعلام گردید که نیروهای سازمان یافته در محورهای مرکزی و جنوبی حرکت خود را به سمت جلو ادامه می دادند. ساعت یک و ۳۰ دقیقه روز ۱۰ اردیبهشت 1361، کلمه رمز رسیدن به نزدیکی جاده خرمشهر اهواز در محور مرکزی نیز اعلام شد. ابتدا توسط گردان ۱۴۴ و بعد از ۱۰ دقیقه گردان ۱۴۱ موضوع را اعلام نمودند. نیروهای سپاه در چانل دیگری با قرار گاه نصر2 در تماس بودند، به نیروهای محور مرکزی نیز ابلاغ شد؛ صبر کنید و منتظر دستور بعدی باشید .
مراتب وضعیت نیروها به قرارگاه اعلام گردید. چند دقیقه بعد از اعلام آمادگی نیروها،قرارگاه نصر، با ابلاغ کلمه رمز (بسم الله الرحمن الرحيم، بسم الله القاصم الجبارين، یا علی ابن ابیطالب) دستور شروع تک را صادر کرد .
نیروهای نصر2 مسافتی را بایستی طی می کردند تا به سنگرهای جلویی دشمن می رسیدند. پیمودن این مسافت و گسترش نیروها در تاریکی شب بیشتر از یک ساعت طول کشید .
در ساعت ۲ و ۵۵ دقیقه هدف مشارع (گردان تانک به استعداد ۳۵ دستگاه ) در محاصره نیروها قرار گرفت و تعدادی از نیروهای تأمینی دشمن به اسارت درآمدند.
موضوع اسارت دشمن در مرحله اول درگیری نشان می داد که آنها احتمال نمی دادند نیروهای ایرانی حمله کنند و یا تا آن موقع احساس خطر جدی نداشتند، غافلگیر شدند. به همین دلیل درگیری با دشمن و اسارت تعدادی از آنان به قرارگاه نصر اعلام گردید و این امر در حالی صورت گرفت که نیروهای ادغامی گردانهای ۱۴۴ و ۱۴۱ نیز به خاکریز کنار جاده رسیده بودند و وضعیت خود را اعلام داشتند. از سوی فرماندهی لشکر به تیپ ابلاغ شد که برای تخلیه اسرا وسیله نقلیه اعزام کنید تا در انهدام گردان تانک تسریع گردد.
از گردان ۱۶۹نیز وضعیت خواسته شد. جناب سرهنگ فتح پور مظفری اعلام نمودند،گردان تانک دشمن از سه جهت در محاصره است و هم اکنون شعله های تانکهایی که با آرپی جی7 منهدم گردیده اند، منطقه را روشن کرده است. دشمن غافلگیر شده و عکس العمل چندانی ندارد. طولی نخواهد کشید هدف تصرف و تأمین می شود
وضعیت گردانهای144 و حبیب بن مظاهر سؤال شد، جناب سرگرد هدایت نسب فرماندهی گردان144 اعلام نمودند که در حال پیشروی هستیم، اما هنوز با دشمن برخورد نکرده ایم. گروهان سوم اعلام کرده است تعدادی از سربازان آن گروهان در حال رسیدن به خاکریز هستند؛ اما تصرف و تأمین خاکریز صورت نگرفته است.
پس از خاتمه صحبت با فرماندهی گردان ۱۴۴،سرهنگ دوم مرتضی خسروتاش فرماندهی گردان ۱۴۱ که با گردان سلمان فارسی در یک محور عمل می کردند اعلام نمود. نیروهای گردان به خاکریز شرق جاده اهواز – خرمشهر رسیدند .
به نیروهای در حال پیشروی ابلاغ شد پس از رسیدن به خاکریز احداث شده توسط دشمن در شرق جاده خرمشهر اهواز و انهدام نیروهای دشمن در پشت خاکریز برای تصرف اهداف تعیین شده پیشروی را ادامه دهند.
طولی نکشید توسط فرماندهان گردانهای عمل کننده در محور مرکزی و جنوبی تصرف خاکریز اعلام گردید و از وجود نیروی دشمن در پشت خاکریز و مقاومت آنها چیزی گزارش نشد. طبق دستور صادره نیروها به پیشروی خودشان ادامه دادند حدود ساعت 0400گردانهای144، حبیب بن مظاهر،گردان130 م م توپخانه دشمن در غرب جاده را محاصره نمودند و با آنان درگیر شدند. نیم ساعت بعد از درگیری در محور مرکزی، محور جنوبی نیز محاصره گردان زرهی دشمن را در غرب جاده اهواز خرمشهر اعلام نمود.
انتهای مطلب
