ادامه شروع پاتکهای دشمن
تلاس کلی در شمال منطقه به کار گرفته شد. نیروهای مهندسی در طول روز در زیر آتشهای شدید دشمن، با دادن ضایعات و تلفات توانستند یک کیلومتر خاکریز به ارتفاع 5/2 متر احداث نمایند. قبل از شروع تاریکی نیروهای پدافند کننده تعیین و در پشت خاکریز مستقر شدند.
در پاتک انجام شده، نیروهایی از تیپ محمد رسول الله (ص) که به صورت مستقل در سمت چپ منطقه نصر2 پدافند می کردند متحمل تلفات و ضایعات زیاد شدند و نیروهای در خط تقلیل پیدا کردند به طوری که اطمینان از یک پدافند خوب حاصل نمی شد. با زنده یاد احمد متوسلیان هماهنگی شد، گردان ابوذر که در احتیاط نصر2 بود در خط پدافندی قرار گرفت و خط ترمیم شد.
تبادل آتش توپخانه در منطقه ادامه داشت و جنگنده های هوایی دو طرف، درگیر جنگ هوایی و زمینی علیه یکدیگر بودند. بالگردهای هجومی هوانیروز برای انهدام تانکهای دشمن با سقف ارتفاع پایین پروازی و به صورت سینه مال در حال پرواز بودند و در هر پرواز تانکی از دشمن شکار می شد و یا اینکه شانس سالم ماندن را داشت.
در ساعت 16 و 30 دقیه از طریق قرارگاه نصر2 به تیپ2 اطلاع داده شد که دشمن خود را برای اجرای پاتک آماده می کند، مراقب اوضاع باشید.
با اعلام موضوع، فرمانده گردان توپخانه کمک مستقیم جناب سرگرد اصغر مناف پور، دیده بانان را فعال نمود، مجدداً اقدامات لازم برای بررسی طرحهای تیر توپخانه و لیست آماج به عمل آورد و فرماندهان آتشبارها را از موضوع با اطلاع ساخت. هدف هایی در شمال منطقه به منظور جلوگیری از نفوذ دشمن به عقبه نیروها تعیین و مختصات آنها را مشخص نمودند.
فرماندهان گردانهای در خط نیز با توجه به ضایعات وارده در سازماندهی مجدد نیروها اقدام نمودند و از لحاظ مهمات و سایر موارد آمادی بازبینی جدی به عمل آمد.
عقب نشینی دشمن در پاتک اجرا شده، در پیش از ظهر باعث افزایش روحیه نیروهای خط پدافندی شده بود و بالعکس در نیروهای دشمن اثر منفی داشت و از جهتی تانکها و نفربرهای سوخته و باقیمانده در منطقه وضعیت قشون شکست خورده را تداعی می کرد.
من اطمینان داشتم، پاتکهای دشمن خنثی خواهد شد؛ زیرا گذشت زمان نیروها را نسبت به منطقه آشنا تر می کرد و سنگر های موجود کامل تر می شد و با توجه به فعالیت دیده بانان و توجیه شدن به سمت و سوی دشمن، آتشهای توپخانه مؤثر تر اجرا می گردید؛ اما مَثَل دشمن را نمی توان تحقیر و بیچاره شمرد، همواره مد نظر بود و بایستی بیشتر مراقب اوضاع می بودیم.
در ساعت 17 و 50 دقیقه از قرارگاه نصر اطلاع داده شد که دشمن در حال تعویض و جا به جایی نیروهای خود می باشد. تیپ2 تلاش نماید با اجرای آتشهای دقیق دیده بانی شده، در منطقه مربوطه برای انهدام و بر هم زدن سازمان آن اقدام کند.
فرماندهی گردان توپخانه کمک مستقیم هماهنگی های لازم را برای اجرای آتش کلیه سلاح های موجود جهت اجرای آتش در منطقه مورد نظر اقدام نمودند و با تعیین یک زمان 15 دقیقه ای آتشهای مؤثر اجرا شد.
عصر همان روز ما منتظر پاتک از سوی دشمن بودیم، اما اجرا نشد؛ به نظر می رسید آتش های اجرا شده اثر خوبی داشت و یا دشمن آمادگی مجدد برای تک نداشت.
تبادل آتش طرفین ادامه داشت اما فعالیت هوایی از ساعت 17:00 کاهش یافت و تا آن موقع از روز نصر2 به شدت درگیر پدافند از مواضع متصرفی بود و از چگونگی حضور نیروهای طرفین اطلاعی نداشتیم و این موضوع ما را بیش از حد نگران کرده بود. با اطلاعاتی که از طریق ستاد تیپ حاصل شد، مشخص گردید در سطح قرارگاه نصر که در اجرای مرحله یکم عملیات مواردی پیش آمده در روند عملیات طراحی شده، اثرات متفاوتی داشته است و آنچه دستورالعمل ابلاغ شده بود، مطابق آن پیشروی نیروها و تأمین اهداف میسر نگردیده است.
در ابتدای امر نصرهای3 و 5 به علت اینکه محل عبور آنها نزدیک خط پدافندی دشمن بود با تأخیر زیاد از رودخانه کارون عبور نموده اند و همچنین پل سوم که بر اساس طرح در منطقه مکسر بایستی برقرار می گردید دیرتر از موعد مقرر نصب شده است. در آمادگی نیروها برای ادغام و هماهنگی در عبور از رودخانه وقفه ای ایجاد گردیده است که در مجموع اجرای این قسمت از طرح در شروع مأموریت مانع پیشروی به موقع نیروها به سمت اهداف تعیین شده بوده است. در قرارگاه نصر1 نیز هماهنگی نیروهای تیپ1 لشکر21 با تیپ7 ولیعصر سپاه مدتی به طول کشید، به طوری که شروع حرکت نیروها از مبدأ با تأخیر صورت گرفته است.
نصر5 (تیپ23 نوهد – تیپ22 سپاه) پس از اینکه از جاده اهواز – خرمشهر عبور می کنند، با توجه به اهداف واگذاری در عمق منطقه (در حوالی پل نو) به سمت جنوب منطقه عملیات حرکت می کنند. در نتیجه سمت چپ نصر2 کاملاً باز و بدون پوشش می ماند. ادامه حرکت نصر5 با مقاومت شدید دشمن مواجه می گردد و دو طرف متحمل تلفات و ضایعات زیادی می گردند به طوری که نصر5 قادر به ادامه پیشروی و تأمین اهداف تعیین شده نمی باشد.
نصر3 پس از عبور از رودخانه کارون و ادغام نیروها، مرحله عملیات را با تأخیر شروع نموده بود و از طرفی به علت نزدیکی به مواضع دشمن پس از طی مسافت کوتاهی با دشمن درگیر می شوند. پیشروی نصر3 با شرایط موجود نمی توانست با سرعت نصر2 انجام شود زیرا در سمت چپ خود از طریق دشمن تهدید می شد و به همین منظور لازم بود از نیروهای تأمینی (پهلودار) برای حفاظت سمت چپ استفاده نماید؛ از طرفی به علت هموار بودن زمین منطقه عملیات ابتدا بایستی خاکریز احداث می شد و سپس نیروها در پشت خاکریز استقرار می بافتند. گرچه مهندسی لشکر با کمک مهندس جهاد با تمام امکانات و توان آماده اجرای مأموریت بودند لیکن احداث خاکریز در زیر دید دشمن و نزدیکی آن کار ساده ای نبود و نیاز به زمان بیشتری داشت. در این صورت خلاء موجود بین نصر2 و 3 که تهدیدی برای نصر2 بود به صورت معضل وجود داشت.
تغییر بعدی طرح ابلاغی برای اجرای مرحله یکم عملیات وارد عمل شدن تیپ4 زرهی لشکر21 بودکه با عنوان احتیاط منظور شده بود. قرارگاه نصر به منظور پوشش سمت چپ نصر2، به تیپ4 مأموریت می دهد که بین نصر2 و 3 وارد عمل شود و شکاف موجود را پوشش دهد. در اجرای دستور صادره تیپ4 از پل تعیین شده عبور می کند. حرکت نیروها به ساحل دور رودخانه و پیشروی آنها به سمت منطقه تعیین شده مدتی طول می کشد. در نتیجه نصر2 با تهدیدات جدی دشمن با اجرای پاتک شدید در طول روز مواجه می گردد.نصر4 در پیشروی خود به سمت غرب (جاده اهواز – خرمشهر) با نیروهای دشمن برخورد می کند و این درگیری مدتی طول می کشد. پس از خاتمه درگیری در حین پیشروی با یک منطقه باتلاقی برخورد می کند و تعدادی از تانکها در باتلاق فرو می روند و پیشروی با مانع رو به رو می گردد.
موارد اتفاقی بیان شده سبب گردیده بود که در سمت چپ نصر2 تا آن موقع نیرویی حضور نداشته باشد. سمت راست نصر2 نیز خالی از نیرو بود و در طول روز 10 اردیبهشت61 با توجه به اینکه یک کیلومتر خاکریز احداث شد ارتباط با نصر1 برقرار نشد. بررسیهای صورت گرفته در خاتمه روز مذکور توسط رکن سوم تیپ حاکی از آن بود که نیروهای نصر1 تا 4 کیلومتری جاده اهواز – خرمشهر پیشروی داشتندو در آن موقعیت با مقاومت شدید دشمن مواجه گردیدند و درگیری هنوز ادامه دارد.
در پایان روز دهم اردیبهشت ماه وضعیت تیپ2 در خط پدافندی به شرح زیر بود : تیپ، اهداف تعیین شده را تصرف و تأمین نموده بود و در خط پدافندی تعیین شده (خاکریز احداث شده توسط دشمن در شرق جاده خرمشهر – اهواز) گسترش و در مقابل دشمن پدافند می کرد.
انتهای مطلب
