شهید یاسینی؛ مردی از دیار مقاومت و ایثار
شهید سرلشگر خلبان"سید علیرضا یاسینی" در بهار سال 1330 در خطه شهیدپرور آبادان و در یک خانواده مذهبی متولد شد.
علاقه شدید علیرضای جوان به پرواز، وی را بر آن داشت تا پس از اخذ دیپلم در سال 1348 وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی شود و پس از گذراندن دوره مقدماتی پرواز با هواپیمای «اف-33» به‌منظور تکمیل دوره خلبانی و پرواز با هواپیماهای پیشرفته شکاری به کشور آمریکا اعزام گردد.
پس از اتمام دوره آموزش در پایگاه ششم شکاری بوشهر مشغول خدمت شد.
وی به هنگام خدمت در بوشهر، پرواز با انواع هواپیماهای جنگی «اف-5»، «اف-4»، «پی3-اف»، «میگ-29» و همچنین «سوخو-24» را تجربه کرد و به یکی از باتجربه‌ترین خلبانان نیروی هوایی ارتش بدل شد.
همگام با ملت
با اوج‌گیری قیام ملت ایران علیه رژیم ستم‌شاهی، ارتشی انقلابی، علیرضا یاسینی به‌رغم جو فشار و اختناق در ارتش به پخش اعلامیه‌های حضرت امام خمینی(ره)، در بین کارکنان متعهد همت گماشت و هم‌سو با دیگر ارتشیان هم‌فکر و آزاداندیش دست به افشاگری علیه آن رژیم زد.
با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و خروج مستشاران خارجی از ایران، یاسینی و دیگر ارتشیان انقلابی با تلاش دوچندان به حفظ و حراست دستاوردهای انقلاب پرداختند و با تشکیل کارگروه‌های تخصصی در امر بازسازی و راه‌اندازی سامانه‌ها و تجهیزات اهتمام ورزیدند، به گونه‌ای که اگر تلاش‌های شبانه‌روزی کسانی چون وی نبود شاید پرنده‌های آهنین ایرانی که پروازشان وابسته به حضور مستشاران آمریکایی بود، نمی‌توانستند آن گونه در جنگ تحمیلی افتخارآفرینی کنند.
پاسخ دندان‌شکن
در ساعت 13:45 بعدازظهر شهریور سال 1359، نیروی هوایی عراق با حمله همه‌جانبه به پایگاه‌های هوایی ، جنگ تحمیلی علیه ایران را آغاز کرد و اکثر پایگاه‌های هوایی ایران را موردحمله هوایی قرارداد.
تیزپروازان ایرانی با طرح حمله‌ای ضربتی و غافلگیری دشمن، با پرواز 140 فروند هواپیمای جنگنده مناطق و مواضع حساس و بسیار مهم دشمن را به‌شدت بمباران کردند. در آن زمان، شهید یاسینی در پایگاه هوایی بوشهر مشغول به خدمت بود و در کنار دیگر عقابان ایرانی در طراحی و اجرای این حملات تاریخی شرکت داشت.
فرزند شجاعت
دفاع مقدس، عرصه تجلی و بلوغ تیزپروازان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود و شهید یاسینی که مهارت خاصی در هدایت هواپیمای «اف-4» داشت، بارها توانایی خود را در جنبه‌های مختلف رزم هوایی به اثبات رساند. دریکی از مأموریت‌ها، هواپیمای وی به هنگام بازگشت از عملیات برون‌مرزی مورد تعقیب یک فروند میگ 23 عراقی قرار می‌گیرد. با اصابت موشک، سامانه ایجکت خلبان خودبه‌خود فعال می‌شود و خلبان به بیرون از هواپیما پرتاب می شود، ولی شهید یاسینی که به‌عنوان افسر کابین عقب در این پرواز انجام‌وظیفه می‌کرد، بامهارت خاصی هواپیما را در حالی که تقریبا سامانه هیدرولیک خود را ازدست‌داده بود، در پایگاه ششم به زمین می نشاند.
نبردی جوانمردانه
روز ششم مهرماه، مأموریت انهدام «پل الکوت» به سروان یاسینی و شش تن از تیزپروازان هواپیمای «اف-4» محول شد.«سرهنگ خلبان مسعود اقدام» این عملیات را اینگونه بیان می کند:
«قرار شد من در مسئولیت ناوبر کابین عقب شهید یاسینی در عملیات شرکت کنم. بعد از انجام توجیه با هواپیماهایی که به انواع بمب مجهز بودند، به پرواز درآمدیم. وقتی‌که نزدیک جزیره مجنون رسیدیم، آرایش خود را تغییر داده، به‌سوی هدف پیش می‌رفتیم که ناگهان سی-چهل دستگاه لودر و بولدوزر را در حال ساختن خاکریز مشاهده کردیم. جناب یاسینی را صدا زدم و گفتم: آقا رضا اینها را مورد هدف قرار بدهیم؟ گفتند: نه آقا مسعود. البته اهمیت انهدام آنها کمتر از پل نیست، ولی الان باید سروقت پل بریم. در جوابش گفتم: برای فردا هم هدف جدیدی پیدا کردیم.
ما با سرعت مافوق صوت در خاک عراق به‌سوی هدف به‌پیش می‌تاختیم، با نزدیک شدن به شهر الکوت یک‌بار دیگر زمان پرواز و سرعت را محاسبه کردم و گفتم: آقا رضا چند ثانیه دیگر بالای هدف هستیم. هنوز ثانیه‌ای نگذشته بود که پل الکوت نمایان شد و جناب یاسینی در حال افزایش ارتفاع بود که بتواند با شیرجه‌ای مناسب بمب‌ها را روی پل رها سازد که یک‌باره صدا زد: آقا مسعود. تعدادی از مردم غیرنظامی در حال عبور از روی پل هستند، یک گردشی انجام می‌دهیم تا روی پل خلوت شود و با این حرف او، بقیه هواپیماها هم گردشی بیضی‌شکل روی پل الکوت انجام دادند و دوباره روی پل قرار گرفتیم.هنوز روی پل مملو از جمعیت بود که رضا دوباره ادامه داد و گفت: معطل شدن در اینجا خطرناک است، برویم هدفی را که در سر راه دیدیم بزنیم. بقیه خلبان‌ها هم موافقتشان را از پشت رادیو اعلام کردند و هر چهار فروند، بال به بال هم، به‌سوی جزیره مجنون تغییر مسیر دادیم. چند لحظه بعد، همگی بالای سر لودر و بولدوزرهایی که برای توپخانه خاکریز احداث می‌کردند قرار گرفتیم، بمب‌هایمان را روی سر آنها رها کرده و به پایگاه برگشتیم، در حالی که همگی از ته دل خوشحال بودیم که انسان بی‌گناهی را مورد هدف قرار نداده‌ایم.»
شهادت
در صبح روز پانزدهم اسفندماه 1373 هواپیمای «جت استار» حامل فرماندهان ارشد نیروی هوایی، از تهران به سمت کیش پرواز کرد تا فرماندهان در جلسه شورای هماهنگی نیروی هوایی در کیش شرکت کنند. بعدازظهر قرار می‌شود که هواپیما قبل از عزیمت به تهران در پایگاه هوایی اصفهان توقفی کوتاه نماید. بعد از بازدید کوتاه از این پایگاه، هواپیما آماده پرواز به سمت تهران می‌شود و پس از دقایقی به پرواز درمی‌آید. ناگهان از سوی خلبان اعلام می‌شود که به علت باز شدن پنجره کابین خلبان، هواپیما مجبور به فرود اضطراری است. لحظاتی بعد هواپیما در حال گردش برای نشستن بر روی باند در 64 کیلومتری جنوب پایگاه اصفهان، سقوط می‌کند و «سید علیرضا یاسینی» به درجه رفیع شهادت نائل می‌آید.
پس از شهادت ایشان، مقام معظم رهبری در مراسم این شهید بزرگوار، در وصف او فرمودند:
«فقدان بزرگی بود، نه‌فقط برای شما، برای من هم این‌طور بود. ولی خب چاره‌ای نیست، باید تحمل کرد. شهید یاسینی مردی مؤمن بود، پرتلاش بود، صادق بود، صمیمی بود و خود همین‌ها موجب شده بود که به ایشان امیدوار باشیم. در این حوادث سخت است که جوهر ما آشکار می‌شود و نیروها و توانایی‌های درونی ما آشکار می‌شود.
روحش شاد و گرامی باد
