اگر در ایران انقلاب اسلامی نمی شد، باتوجه به این که شاه طرفدار امریکا بود باز هم ممکن بود عراق به ایران حمله کند؟ چرا می گویند عراق از سال هاي 52 و 53 به فکر حمله به ایران بود؟

اختلافات مرزي ایران و عراق سابقه طولانی داشته و حتی به قبل از ایجاد کشور مستقل عراق برمیگردد. دلیلش هم نقش دولتهاي استکباري در تعیین مرزهاي دو کشور میباشد که در نظر داشتند همواره کانون بحرانی در این منطقه وجود داشته باشد. براي رفع این اختلافات و تفاهم بین دو کشور در طول زمانهاي گذشته حداقل 16 سند همکاري و توافقنامه بین ایران و دولت عثمانی و بعدها با دولت عراق منعقد گردیده است، که آخرین آن توافقنامه 1975 الجزایر میباشد که عراقیها مدعی بودند آن را در موضع ضعف پذیرفته اند و این قرارداد به آنها تحمیل شده است. لذا از همان تاریخ، یعنی سالهاي 53 و 54 (زمان عقد قرارداد 1975) به بعد سرمایه گذاري زیادي براي تقویت نیروهاي مسلح خود نموده و مترصد این بودند که شرایطی براي ایران پیش بیاید تا آنها بتوانند به ادعاهاي مرزي خود جامه عمل بپوشانند و به قولی این بار در موضع قدرت خواسته هاي خودشان را بر ایران تحمیل نمایند. لذا پیروزي انقلاب اسلامی و سقوط رژیم شاهنشاهی وابسته به امریکا بهترین موقعیت و فرصت را براي صدام به وجود آورد که این بار با هدف هاي بزرگتر و ادعاهاي بیشتر براي احقاق حقوق موهوم خود به ما حمله کند


بایگانی پرسش و پاسخ هفته
 

0 دیدگاه کاراکتر باقی مانده