در شروع جنگ تحمیلی حضور نیروهاي ارتش در مرزها از چه تاریخی بوده است؟
درگیريهاي مرزي بین ایران و عراق از مدتها قبل شروع شده بود. از تیرماه سال 1359 این درگیري ها شدت بیشتري پیدا کرد. تقریباً کلیه یگانهاي رزمی ارتش عراق در مرزها مستقر شده و پاي کار بودند و براي حمله آماده میشدند و گاهی نیز اقدام به تیراندازي به مناطق مرزي و پاسگاههاي ایران میکردند که متقابلاً توسط نیروهاي خودي پاسخ مناسب داده میشد. ولی یگانهاي رزمی ارتش ایران همگی پاي کار نبودند و میتوان گفت در مجموع نیرویی نزدیک به استعداد 3 لشکر از لشکرهاي92 زرهی اهواز، لشکر81 کرمانشاه و یگانهایی از لشکر21 حمزه و تیپ37 زرهی و گروه هاي توپخانه اصفهان و تهران در مناطق قصرشیرین، نفتشهر، سومار، فکه و سایر مناطق مرزي خوزستان مستقر شده بودند و به آتشهاي عراقیها پاسخ میدادند. تا اواخر شهریورماه که کمکم حرکت نیروهاي عراقی براي تصرف پاسگاههاي مرزي و نفوذ در خاك کشورمان آغاز شد که اوج این حملات درواقع شروع جنگ تحمیلی در روز 31 شهریور 1359 با حمله 192 فروند هواپیما به پایگاههاي نیروي هوایی به قصد انهدام نیروي هوایی ایران و همزمان حمله سراسري زمینی در جبهه هاي غرب و جنوب آغاز شد. حضور اولیه نیروهاي ارتش در مرزها چند ماه قبل از حمله سراسري عراق انجام شده بود، لیکن باتوجه به حضور نیروهاي ارتش در مقابله با ضدانقلاب در نقاط مختلف و به ویژه شمالغرب کشور استعداد نیروهاي موجود ارتش در مقابل نیروهاي مهاجم عراق به هیچ عنوان قابل مقایسه نبود، به طوري که اغلب در هر محور در مقابل یک یا دو لشکر عراقی، یک یا دو گردان یا یک گروه رزمی ایستاده بودند. نیروهاي مهاجم عراقی موفق شدند وارد خاك کشورمان شده و مناطقی را به تصرف خود درآورند. در اینجا بود که کلیه یگانهاي ارتش از سراسر کشور به سوي جبهه ها بسیج شدند و توانستند جلوي پیشروي دشمن را گرفته و با ایجاد خطوط پدافندي دشمن را زمینگیر کرده و براي عملیات آفندي بعدي طرحریزي و خود را آماده نمایند