عراق از دادن تلفات پرهیز می کرد و اغلب افرادش در موقع جنگ براي اینکه تلفات ندهند یا فرار میکردند یا خودشان را تسلیم می کردند. چرا ایرانی ها این کار را نمی کردند و براي شهادت طلبی آماده بودند و از کشته شدن هراسی نداشتند و در مقابل عراقی ها دیوار گوشتی درست می کردند؟

اولاً عراقیها به این سادگی حاضر به تسلیم نبودند و همیشه تا آخرین تیر تفنگشان مقاومت میکردند و اینکه شما در عملیاتهاي بزرگ خیل اسیران عراقی را میبینید، دلیلش نجنگیدن آنها نیست، بلکه طراحیهاي خوب عملیاتی و اجراي شجاعانه و هوشمندانه و بیباکانه رزمندگان ما بوده است. شما ملاحظه میکنید ارتش عراق حتی بعد از هر حمله رزمندگان اسلام چندین پاتک سنگین براي بازپسگیري مناطق از دست رفته انجام میداد. لذا اینکه سربازان عراقی از جلوي نیروهاي ما فرار میکردند یا خیلی زود خودشان را تسلیم رزمندگان میکردند، صحت ندارد و یک مطلب تبلیغاتی است. بلکه میتوان گفت از ترس عقبه خود و برخورد صدام با فراریان یا شکست- خوردگان تا مرحله اعدام انفرادي و دستهجمعی آنان تا آخرین لحظه و آخرین تیر تفنگشان میجنگیدند. اما در مورد رزمندگان اسلام، برابر آمارهاي موجود ما در طول هشت سال دفاع مقدس با قریب پنجمیلیون رزمنده، نزدیک به 180هزار نفر شهید داشتهایم که براي هشت سال جنگ، آنهم با این وسعت و گستردگی به هیچوجه عدد بزرگی براي جنگهاي امروزي نیست. چندي قبل مسئولی صحبت میکردند، میگفتند در طول جنگ ما حدود 220هزار شهید دادیم، در حالی که در همان دوره 300هزار نفر در جادههاي ما در اثر تصادفات و تلفات جادهاي کشته شدند. پس اگر شما میگویید دیوار گوشتی باید به سراغ جادهها بروید، نه دفاع مقدس.


بایگانی پرسش و پاسخ هفته
 

0 دیدگاه کاراکتر باقی مانده